የቂም ጅማታቸው፣ ስለተበጠሰ ፍቅርና ናፍቆት አየር ላይ ነገሰ፤ ይኸው መልኳ መልኬ፥ የእናቷ የእናቴ፣ በጅል ጥል ተነጥቆ የሄደው ከፊቴ… ያ የልጅ እውነቴ፣ ያ ጣፋጭ እውቀቴ   ክፉ ደጉን ሳላይ የወጋኝ ጨርሶ፣ በወተት ጥርስ ሳልጠግብ ወተት ያስለቀሰኝ ወተት ሳላጣጥም የተጋትኩት ኮሶ፥ ይኸው… Read More ›

“ኧረ ውሃ ውሃ…” እያለ ውሃን በማሰብ የኖረ፣ አፉ የደረቀበት እና ቧንቧው የዛገበት ሰው፥ የዓለም የውሃ ቀንን በምን አስቦት ይውላል? – በግጥም? ቀናቱ የተጎራበቱትስ ለደሀው ሰቀቀን ማስታመሚያ አማልክቱ ፈርደው ይኾን?   “እንጀራ ሚሰራው በውሃ ነው ብዬ ውሃን አስቀደምኩት እንጀራዬን ጥዬ” ማለቱም… Read More ›

አዬ ስጋ ክፉ፣ አይ ሰውነት ብላሽ፣ ቆሻሻም ነፈገሽ፣ ዛሬስ አፈር በላሽ። * * * እዚያ ስርመሰመስ፣ የነበርኩት ጌጡ ነፍስ የምዘራበት፥ ፈልፍዬ ከውስጡ አድቦልቡዬ ቅርሻ፣ ትርጉም አወጣለት፣ አበጅቼ ጉርሻ ከተረፈ ኗሪው፣ ለአኗኗሪው ድርሻ   በእኔ ገጽ፣ በእኔ አምሳል፥ ሙሰኛ ጅብ ሆዳም… Read More ›